Pag-bigkas ng Diyos | Tungkol sa Pagkasangkapan ng Diyos sa Tao

Kidlat ng Silanganan | Pag-bigkas ng Diyos | Tungkol sa Pagkasangkapan ng Diyos sa Tao

    Walang sinuman ang may kakayahang mamuhay nang mag-isa maliban sa kanila na binigyan ng natatanging tagubilin at paggabay ng Banal na Espiritu, sapagkat kinakailangan nila ang ministeryo at pagpapastol niyaong mga kinakasangkapan ng Diyos. Kaya, sa bawat kapanahunan nagbabangon ang Diyos ng iba’t-ibang mga tao na nagmamadali at abala tungkol sa pagpapastol sa mga iglesia para sa kapakanan ng Kanyang gawain. Na ang ibig sabihin, ang gawain ng Diyos ay dapat maganap sa pamamagitan niyaong Kanyang mga kinalulugdan at sinasang-ayunan; dapat gamitin ng Banal na Espiritu ang bahagi sa loob nila na mayroong pakinabang sa paggamit upang gumawa, at ginawa silang angkop sa pagkasangkapan ng Diyos sa pamamagitan ng paggawang perpekto sa kanila ng Banal na Espiritu. Sapagkat ang kakayahan ng tao na makaunawa ay masyadong kulang, dapat siyang pastulan niyaong mga kinakasangkapan ng Diyos; ito ay kagaya ng pagkasangkapan ng Diyos kay Moises, na kung kanino Siya nakatagpo nang marami na angkop sa paggamit sa panahong iyon, na Kanyang kinasangkapan upang gawin ang gawain ng Diyos sa yugtong iyon. Sa yugtong ito, ang Diyos ay kumakasangkapan ng isang tao habang sinasamantala ang bahagi niya na maaaring kasangkapanin ng Banal na Espiritu upang gumawa, at ang Banal na Espiritu ay kapwa ginagabayan siya at ginagawang perpekto ang natitirang, di-magagamit na bahagi.

   Ang gawain na ipinatutupad niyaong kinasasangkapan ng Diyos ay upang makipagtulungan sa gawain ni Cristo o ng Banal na Espiritu. Ang taong ito ay ibinangon ng Diyos sa gitna ng tao, siya ay naroon upang pangunahan ang mga hinirang ng Diyos, at siya ay ibinangon din ng Diyos upang gawin ang gawain ng pakikipagtulungan ng tao. Kasama ang isang gaya nito, na nagagawang gawin ang gawain ng pakikipagtulungan ng tao, mas marami pang kinakailangan ang Diyos tungo sa tao at ang gawain ng Banal na Espiritu sa gitna ng tao ay matatamo sa pamamagitan niya. Ang isa pang paraan sa pagsasabi nito ay kagaya nito: Ang layunin ng Diyos sa pagkasangkapan sa taong ito ay upang lalong maunawaan ng lahat niyaong mga sumusunod sa Diyos ang kalooban ng Diyos, at makamit ang higit pa sa mga kinakailangan ng Diyos. Sapagkat ang mga tao ay walang kakayahan na tuwirang maunawaan ang mga salita ng Diyos o ang kalooban ng Diyos, ibinangon ng Diyos yaong nagpapatupad dati ng gayong gawain. Ang taong ito na kinakasangkapan ng Diyos ay maaaring ding ilarawan bilang isang paraan kung saan ginagabayan ng Diyos ang mga tao, bilang “tagasalin-wika” na nakikipag-usap sa pagitan ng Diyos at ng mga tao. Kaya, ang gayong tao ay hindi kagaya ninuman sa kanila na gumagawa sa sambahayan ng Diyos o silang Kanyang mga apostol. Kagaya nila, maaaring sabihin na siya ay yaong naglilingkod sa Diyos, ngunit sa sangkap ng kanyang gawain at ang nasa likod ng pagkasangkapan sa kanya ng Diyos ay malaki ang pagkakaiba mula sa ibang mga manggagawa at mga apostol. Kung ang pag-uusapan ay ang sangkap ng kanyang gawain at ang nasa likod ng pagkasangkapan sa kanya, ang tao na kinakasangkapan ng Diyos ay ibinangon Niya, inihanda siya ng Diyos para sa gawain ng Diyos, at siya ay nakikipagtulungan sa gawain ng Diyos Mismo. Walang sinumang tao ang tumayo para sa kanyang gawain, ang pakikipagtulungan ng tao ay mahalaga sa maka-Diyos na gawain. Ang gawain na ipinatutupad ng ibang mga manggagawa o mga apostol, samantala, ay paghahatid at pagpapatupad lamang ng maraming mga aspeto ng mga pagsasaayos para sa mga iglesia sa panahon ng bawat yugto, kung hindi ang gawain ng ilang payak na pantustos ng buhay upang mapanatili ang buhay iglesia. Ang mga manggagawang ito at ang mga apostol ay hindi hinirang ng Diyos, lalong hindi sila matatawag na yaong mga kinakasangkapan ng Banal na Espiritu. Sila ay pinili mula sa gitna ng mga iglesia at, pagkatapos silang sinanay at nilinang sa loob ng isang panahon, yaong mga angkop ay pinanatili, habang yaong mga hindi angkop ay pinabalik kung saan sila nanggaling. Sapagkat ang mga taong ito ay pinili mula sa mga iglesia, ipinakikita ng ilan ang kanilang totoong mga kulay pagkatapos maging mga tagapanguna, at ang ilan ay gumagawa pa ng maraming masasamang bagay at naaalis sa bandang huli. Siya na kinakasangkapan ng Diyos, sa kabilang banda, ay yaong inihanda ng Diyos, at siyang nagtataglay ng isang partikular na kakayahan, at mayroong pagkatao. Siya ay inihanda at ginawang perpekto nang patiuna ng Banal na Espiritu, at ganap na pinangunahan ng Banal na Espiritu, at, lalo na pagdating sa kanyang gawain, siya ay tinagubilinan at inatasan ng Banal na Espiritu—bilang resulta nito walang paglihis sa landas sa pangunguna sa mga hinirang ng Diyos, sapagkat tiyak na pananagutan ng Diyos ang Kanyang sariling gawain, at ginagawa ng Diyos ang Kanyang sariling gawain sa lahat ng mga pagkakataon.

Mula sa Mga Pagbigkas ni Cristo ng mga Huling Araw (Mga Seleksyon)

Ang pinagmulan：Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos

Rekomendasyon：

Ang Ebanghelyo ay lumalaganap!

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos ay itinatag ng personal na bumalik na Panginoong Jesus sa mga huling araw

Pagkaunawa sa Iglesia ng Makapangyarihang Diyos